De eeuwige stad….. Rome
De eerste keer dat ik Rome bezocht was toen ik nog jong was, tijdens een talenreis naar Pisa. Ik had voor Pisa gekozen omdat het mijn eerste reis in alleen was en Pisa redelijk klein en overzichtelijk is. Steden als Florence en Rome behoorden ook tot de mogelijkheden, maar waren toen voor mij nog een brug te ver. Toen ik echter tijdens mijn verblijf in Pisa via bekenden de kans kreeg om om Rome te zien vond ik dat superleuk: niet in mijn eentje in deze grote – toen voor mij nog onbekende – stad leren kennen, maar onder begeleiding van echte “Romeinen”, een buitenkansje dus! Ik ging erheen voor een weekend, met de trein vanuit Pisa, een rit van een uurtje of drie dacht ik, maar ik heb recentelijk gezien nu dat het ook sneller kan. Het reizen per trein is in Italië prima geregeld en naar mijn idee voordeliger dan in Nederland.
Tijdens mijn weekendje Rome was ik te gast bij een Italiaans meisje, genaamd Catia. Ik logeerde bij Catia thuis en zij en haar vriend namen mij een heel weekend op sleeptouw. Superlief! Temeer omdat we elkaar nog helemaal niet kenden. Het was een enorm leuk weekend waarin zij mij vrijwel alle belangrijke bezienswaardigheden hebben laten zien: Het Colosseum, De Trevifontein, De Engelenburcht, Het Vaticaan, het Pantheon, de Spaanse Trappen…, noem maar op! Ook bezochten wij een van de zeven heuvelen waarop Rome gebouwd is, met het mooie uitzicht en om 12.00 uur het traditionele kanonschot. Dit alles gebeurde met een handig klein autootje – waarschijnlijk zal het een Fiat ‘Cinquecento’ zjin geweest, welke ze in allerlei smalle straatjes konden parkeren. Een praktische manier om vlot de stad te verkennen.
In dat weekend is mijn liefde voor Rome geboren! En zoals een goed toerist betaamt heb ik dan ook een muntje over mijn schouder in de Trevifontein geworpen, met als doel om naar Rome terug te keren. En dat is gelukt…want inmiddels ben ik er een keer of vijf geweest! Wat was ik onder de indruk van Rome! Ik vond het geweldig, en dientengevolge durfde ik het met mijn volgende talenreis aan om naar Rome te gaan! Geweldig! Ik “woonde” daar een maand op kamers, ging ‘s morgens op weg naar school ontbijten in een bar: een croissantje en een Latte Macchiato. Dit natuurlijk staand aan de bar: “When in Rome, do as the Romans do”. En dat deed ik dus! De betrekkelijke veiligheid van een gastgezin had ik verruild voor het vrije leven van het met wat meiden in een pand op kamers verblijven. Ik ging naar ‘school’, deed aan sight-seeing, af en toe een etentje met mensen van school, en had een vriendje. Tussendoor slenterde ik op mijn gemak rond in Rome, maakte foto’s en genoot.
Een hoogtepunt van deze reis was toch wel het bijwonen van het concert van een van Italië’s bekendste en populairste zangers, Vasco Rossi, in het Olympisch Stadion. Wat een bijzondere ervaring was het om, als Nederlandse in een stadion vol met Italianen te staan dansen en meezingen met al mijn favoriete nummers!
Ik vond Rome geweldig en ben er dan ook (al dan niet dankzij het eerder genoemde muntje) weer teruggegaan, meerdere keren zelfs, en ik sluit niet uit dat ik er nog wel een aantal keer zal komen. De eerstvolgende keer was met een vriendin die eigenlijk Frans “georiënteerd” was, maar desalniettemin erg onder de indruk van Rome. Toeristisch was Rome toen ook al, maar ik herinner me niet dat het zo enorm massaal was als dat het heden ten dage is. Volgens mij konden we destijds nog gewoon naar binnen lopen in de Sint-Pieterskerk/Vaticaan. Als je ziet wat een bizar lange wachtrijen er nu staan voor het Vaticaan, dan kan ik alleen maar verdrietig zijn om het feit dat de stad onder de voet gelopen wordt door de enorme stroom toeristen. En blij zijn dat ik het ook nog *ietsje”anders meegemaakt heb….
Zo herinner me vooral dat we lekker een ijsje of een “pizza a taglio’ aten zittend op de trappen bij de Trevifontein, gewoon relaxed, en een praatje maakten met die of gene. Nu sta je op diezelfde plek hutje aan mutje om een foto te maken! Jammer…. En wat dacht je van een ijsje eten op de “Spaanse Trappen”, wat een heerlijke sfeer ! Nu nog steeds hoor, maar nog drukker ! Ook deze reis gooide maar weer een muntje in de Trevifontein, want in zo’n stad wil je toch best nog een keer terugkomen?!
Het duurde wel even voordat het ook daadwerkelijk weer zover was… maar die volgende keer kwam wel. Heel veel jaren verder, inmiddels moeder en al. Ik ging met mijn moeder, die ik al heel erg lang erg graag mijn geliefde Rome wilde laten zien. En ook dat was weer zeer geslaagd, ook mijn moeder vond Rome erg mooi en indrukwekkend. En dat is het! Het is één groot openluchtmuseum. Zo bijzonder! Op elk hoek een mooi gebouw, zelfs in de kleinste straatjes, waar je het niet verwacht, tref je de meest geweldige gebouwen of monumenten aan. Alles is er groot, groter, grootst en niet te vergeten GROOTS! Desalniettemin dacht ik dat ik er na deze reis niet zo snel weer zou komen, na vier keer was ik er wel eventjes klaar mee, hoe mooi ook, maar er zijn nog meer mooie dingen in de wereld!
Maar toch kwam ik er min of meer onverwacht een paar jaar geleden weer terecht: tijdens het zoeken naar een voordelige reis voor in de schoolvakantie zag ik een aanbieding van een camping gelegen aan de rand van Rome ! Er was een zwembad bij (mijn zoon is gek op zwemmen dus dat was wel voorwaarde als er geen strand vlakbij is) en ik dacht doen!
Vanaf de camping konden we met het openbaar vervoer naar het centrum. Dat was weliswaar een belevenis want de busschauffeur op deze rit wilde denk ik graag zijn vliegbrevet halen want we moesten kind en onszelf vasthouden om niet naast de (hoge) stoelen te vallen! Een andere optie was geweest de trein, maar dan hadden we met gevaar voor eigen leven langs een soort snelweg naar het station moeten lopen. De bus stopte naast de ingang, dus werd het de bus! En zo kwam het dat ik 2 jaar geleden voor de 5e keer in Rome kwam en ik de schoonheid van de “eeuwige stad” nogmaals kon vastleggen maar dan met mijn zoon als fotomodel :). Door de enorme hitte had dat meer weg had van kindermishandeling dan van een gezellig uitje, want in de bloedhitte Rome bezoeken, valt niet mee! En zeker ook niet voor mijn moeder, die erg veel last had van de hitte. Maar we hebben het overleefd, mede dankzij vele fonteinen die die Rome rijk is en waar we om de haverklap onze fles met water konden vullen.
En nu? Ik ga er nu even niet naartoe, voor dit jaar zijn de plannen anders vooralsnog, maar er komt vast wel weer een dag dat ik terug ga naar deze bijzondere stad welke een plekje in mijn hart heeft veroverd… De Eeuwige Stad…Roma!
Tips:
– Het Vaticaanmuseum mag niet aan uw reis ontbreken! Trek er flink wat tijd voor uit want het is groot en indrukwekkend en deel van het museum is ook de beroemde “Sixtijnse Kapel”.
– Een bezoek aan de koepel van de Sint Pieter…en als je geluk hebt zie en hoor je van daar uit een mis die plaatsvindt in de kerk beneden.
– Vergeet ook het dak niet en de toren waar vanaf je het Sint Pietersplein in zijn geheel kunt kun zien, spectaculair!
– Het is duurder maar kaartjes waarbij je aan de megalange rij kunt ontsnappen, zijn het geld mijns insziens wel waard! Ze zijn o.a. te koop in o.a. de souvenirswinkeltjes rondom het plein en besparen een hoop tijd, hitte (of misschien wel regen) en ergernis….
Veel plezier in “De eeuwige Stad”!!!!!
Bekijk alle Campings in Lazio
